ببار باران که دلتنگم...

مثال مرده بی رنگم.

ببار باران کمی آرام...

که پاییز هم صدایم شد,

که دلتنگی و تنهایی رفیق با وفایم شد.

ببار باران...

بزن بر شیشه قلبم...

بکوب این شیشه را بشکن؛

که درد کمتری دارد اگر با دست تو باشد.

ببار باران...

که تا اوج نخفتن ها مدام باریدم از یادش.

ببار باران...

درخت و برگ خوابیدن اقاقی..

یاس وحشی..

کوچه ها روز هاست خشکیدن.

ببار باران...

جماعت عشق را کشتن..

کلاغا بوته ی سبز وفا را بی صدا خوردن.

ولی باران,

تو با من بی وفایی...

تو هم تا خانه همسایه می باری...

و تا من میشوی..

یک ابر تو خالی.

ببار باران...

ببار باران .. که تنهایم.